Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ
 Τους ονομάζουμε φωστήρες που θα πει λαμπερά αστέρια. Ακόμα τους αποκαλούμε μελίρρυτους ποταμούς της Σοφίας, που πότισαν όλη την κτίση με το μέλι της διδασκαλίας τους.
Είναι οι Τρεις Μεγάλοι Ιεράρχες που γιορτάζουμε και τιμούμε σήμερα: Μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
   Ο καθένας τους υπήρξε σοφός δάσκαλος, ακούραστος κοινωνικός εργάτης, υπέρμαχος της Ορθοδοξίας σε μια εποχή που οι αιρέσεις είχαν κυριαρχήσει.  Ο λόγος τους ήταν φωτιά και οι ιδέες τους ξεπερνούσαν την εποχή τους. Αγάπησαν με πάθος τα γράμματα και αγωνίστηκαν για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

Σοφά λόγια των τριών Ιεραρχών
Όλη η σοφία και η μεγαλοσύνη των τριών μέγιστων φωστήρων φανερώνεται μέσα από τα πιο κάτω δικά τους λόγια:   

«Η ειρήνη είναι το γλυκύτερο πράγμα στον κόσμο».
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ

«Καλύτερη μια μετρημένη βραδύτητα (καθυστέρηση) από μια γρήγορη απερισκεψία».

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ
«Τρία πράγματα είναι απαραίτητα στον άνθρωπο: παιδεία, εργασία και υγεία»
                                             ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
«Η παιδεία είναι η μόνη από τα αποκτήματα που δεν μπορεί να αφαιρεθεί και όσο ζει ο άνθρωπος και όταν πεθάνει». 
                                            ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

«Όπως οι μέλισσες διαλέγουν το νέκταρ από τα λουλούδια, έτσι κι εσείς διαλέγετε αυτά που διαβάζετε.  Να κρατάτε τα καλά και τα ωφέλιμα».
ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
«Το χρυσάφι δε βρέθηκε για να δενόμαστε   μ’ αυτό, αλλά για να λύνουμε τους δεμένους».
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
«Ντρέπομαι»,  κάθε φορά που βλέπω πολλούς πλούσιους να γυρίζουν εδώ κι εκεί, να ιππεύουν άλογα με χαλινάρια χρυσά, να σέρνουν πίσω τους δούλους χρυσοφορεμένους, να έχουν στο σπίτι τους κρεβάτια ασημένια κι ένα σωρό άλλα φανταχτερά πράγματα κι όταν έλθει η ώρα να δώσουν κατιτί στο φτωχό τότε γίνονται κι απ’ τους φτωχούς φτωχότεροι. Δε μας χρειάζεται τέτοια ελεημοσύνη. Αγάπη θα πει θυσία, θα πει γενναιοψυχία και άφθονο αίσθημα».
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

«Μην αναβάλλεις λέγοντας "αύριο",γιατί το αύριο δεν έχει τέλος».
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

Η προσευχή του Δασκάλου

 (Γαβριέλα Μιστράλ)
Χιλιανή δασκάλα, βραβείο Νόμπελ 1946

Δώσε μου, Κύριε, απλότητα και βάθος.
Κάνε να μην είμαι περίπλοκος, ούτε κοινότυπος στο καθημερινό μου μάθημα.
Κάνε να υψώνω τα μάτια πάνω από το πληγωμένο μου στήθος μπαίνοντας
κάθε μέρα στην τάξη μου.
Ας μη φέρνω μαζί μου στην έδρα τις μικρές μου υλικές μέριμνες, τις κωμικές λύπες μου. 
Κάμε το χέρι μου ελαφρότερο στην τιμωρία και απαλότερο στο χάδι.
Ας επιπλήττω απρόθυμα για να 'μαι βέβαιος πως τιμωρώ από αγάπη.
Το πλινθόκτιστο σχολείο μου ας είναι καμωμένο από πνεύμα.
Οι φλόγες του ενθουσιασμού μου ας γεμίζουν τη φ
τωχή του είσοδο, τη γυμνή αίθουσα του.
Η καρδιά μου ας είναι στήλη του, η πιο δυνατή κα
ι η θέληση μου χρυσάφι καθαρότερο απ' τις κολώνες των πλούσιων σχολείων.



Το ποίημα είναι μιας δασκάλας από την Χιλή, η οποία πήρε Νόμπελ λογοτεχνίας το 1946 και έχει τίτλο "Η προσευχή του δασκάλου".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου